το παιχνιδι της αναίρεσης

******************************************************************************
poetry/yours#92, από arsisath@zeus, 1208 χαρακτήρες 
Ημερομηνία: Fri 07/05/96 03:26:33
******************************************************************************


Μια απο αυτές τις ημέρες λοιπόν
ή μάλλον μια ακόμα απο αυτές τις μέρες
που τίποτα δεν έχει νόημα
που η μουσική έχει γίνει ήχος σιωπής
και η ζωή τοπίο βυθού σε βάθος που ο ήλιος δεν φτάνει


Απουσία αισθήσεων η μαυρη οθόνη που τώρα κοιτάζω
οι λευκές κουκίδες προσπαθούν κάτι να πουν
σε ποιον και τι δεν έχω καθορίσει
ίσως σε εσένα που η μαυρη οθόνη σε ενοχλεί.


Εμένα τίνει να μού γίνει συνήθεια
όχι επειδή η οθόνη μου ειναι πάντα μαύρη
αλλά επειδή τα μάτια μου δεν εχουν συνηθίσει 
να βλέπουν στο λευκό


Δεν θα απολογηθώ σε κανένα για αυτό που ειμαι
ουτε θα απολογηθώ επειδή το λευκό με θαμπώνει
ούτε θα πώ οτι το μαύρο ειναι το χρώμα μου
γιατι το μαύρο δεν είναι χρώμα
και γιατί ούτε καν αυτό ειναι δικό μου


Βολεύτικα στην ασυνέπεια μου
και γιατί τωρα εδώ να γράφω
αφου ουτε μαυρο ουτε λευκό ειναι δικά μου
και γιατί τόσο να θέλω να σου μιλήσω
και γιατί για αυτό να προσπαθώ
αφου τίποτα δεν έχει νόημα θα έπρεπε να σιωπώ
αλλά....μηπώς τελικά είπα και τίποτα?




Ωραιο το παιχνιδι της αναίρεσης
το παίζω εδώ και καιρό
αν και καμία φορά καταντά κουραστικό
είναι το μόνο που για'μενα έχει νόημα
αλλά απο την άλλη μεριά
δεν έχει καν αυτό